วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2554

เป้าหมายใหม่ ในปีใหม่




ไม่มีใครสามารถเลือกที่เกิดได้ แต่สามารถเลือกที่จะเป็นได้

การเริ่มต้นใหม่ในทางที่ดีไม่จำเป็นต้องเลือกเทศกาล

“อยากจะเปลี่ยนชีวิต ต้องเปลี่ยนวิธีคิด ต้องเปลี่ยมที่จิตใจเราเอง” สร้างคุณภาพใหม่ให้กับจิตตนเอง รู้เท่าทันความเป็นจริงของชีวิต

โดยธรรมชาติของมนุษย์มีความช่างคิด ช่างฝัน เราจึงมักสร้างเป้าหมายของชีวิตขึ้นใหม่อยู่เสมอ

แล้วสุดท้ายก็ตกเป็นทาสของการบรรลุเป้าหมายนั้นโดยดุษฏี ผลักดันตัวเองอย่างหนักทุกวันเพื่อเป้าหมายที่สร้างขึ้นนั้น

โดยทั่วไปเขามักดิ้นรนเพื่อให้ได้เงินมากๆ มีอำนาจ และเป็นที่ยอมรับ จนบ้างครั้งละเลยที่จะดูแลสุขภาพของตัวเอง

ดูแลคนรอบข้าง และไม่มีแม้เวลาที่จะให้กับครอบครัว และชื่นชมกับสิ่งสวยงามรอบตัว หรือแม้กระทั่ง งานอดิเรกที่เขารัก

แต่วันหนึ่งเมื่อเขามองกลับไปอาจเห็นว่าเป้าหมายของชีวิตที่เขาคิดขึ้นนั้น สิ่งที่เขาขวนขวาย และพยายามไขว่คว้าอยู่นั้น มันกลับไม่ได้ให้อะไรกับชีวิตเขาเลย

ไม่ได้นำมาซึ่งความเกษมสำราญที่แท้จริง ทั้งยังอาจเป็นเหตุแห่งความทุกข์ยากไม่รู้จบสิ้นก็เป็นได้

เป้าหมายของการกระทำนั้นจำเป็นต้องมีอยู่ แต่ต้องไม่งมงายหรือยึดมั่นจนเกินไปเพราะความงมงายยึดมั่นเกินไป ทำลายความสดชื่นมั่นคงในการดำเนินชีวิตของเราได้

บางครั้งสิ่งที่ต้องการของชีวิตจริง ๆ นั้น คือความสมดุลระหว่างการงานกับการพักผ่อน ครอบครัวและเวลาส่วนตัว โดยที่เขากลับไม่ได้เอาใจใส่มันทั้งๆที่มันอยู่ใกล้เสียเหลือเกิน

...ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราต้องหันกลับมาตัดสินใจว่าจะสร้างสมดุลให้กับชีวิตของเราอย่างไร?

ดำรงจิตใจให้มั่นคง เริงรื่น ชื่นบาน และเกษมสำราญกับการมีเมตตาช่วยเหลือสรรพชีวิตเถิด ดำรงตนอยู่ในเป้าหมายของชีวิตที่แท้จริง

ไม่มีอะไรทำร้ายเรามากเท่ากับจิตที่วางไว้ผิด ถ้าจิตเราวางไว้ถูกที่ ก็สามารถหาความสุขได้ ความสุขสามารถหาได้ทุกขณะ..


โดย อุดม นิราช

ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ

บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง
เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)
หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย…… ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ
อยากให้ทุกคนได้อ่าน ข้อความนี้ มีความหมายดีนะ
ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น…..
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น

ดังนั้น …… จากนี้ไป …… ขอให้พวกเรา
อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ …… โอกาสที่พิเศษสุด…… แล้ว
จงแสวงหา การหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความ….. อยาก …
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น …….
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป
ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า ……. สักวันหนึ่ง …….. ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน

อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง
ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง…